Het kan niemand ontgaan zijn dat de elkaar opvolgende Arabische volksrevoluties een wereldhistorische gebeurtenis constitueren. Nooit en nergens ter wereld hebben zoveel mensen tegelijkertijd een zo radicale revolutie ontketend als die welke zich nu nog onder onze ogen voltrekt. Des te meer beschamend is daarom de onderkoelde reactie van het Westen.
Ik heb al eens eerder botweg verklaard dat de westerse wereld, die zichzelf begrijpt en definieert in termen van vrijheid en gelijkheid, moreel bankroet is, juist omdat het deze 'waarden' nooit echt innerlijk heeft omarmd. De westerse waarden worden constant en te pas en te onpas ingezet om vooral Anderen de les te lezen, te intimideren en te chanteren. Alsof de westerse politiek en samenleving het toonbeeld of de belichaming zouden zijn van deze verheven en abstracte 'waarden'. Ik plaats het woord 'waarde' telkens met opzet onder aanhalingstekens om te benadrukken dat we hier te maken hebben met een waarde in de zin van een economisch gecalculeerde waarde en niet in de eigenlijke zij van een in zichzelf waardige grootheid. men zegt ook weleens "vrijheid is een groot goed" en inderdaad is dat wat het is: een goed te midden van andere goederen.
Met goederen kan handel worden gedreven en daar is het Westen ontegenzeggelijk de grote meester in. Hier gelden geen metafysische begrippen als vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid, maar eerder de meer aardse en concrete wetten van de economische evenredigheidscalculatie: een beetje geld in ruil voor mensenrechten? Geen probleem. Een vat olie voor keiharde dictatuur? Over de brug ermee!
Het is in deze context dat we de lauwe reactie van het Westen dienen te begrijpen als het gaat om de zogenaamde 'Arabische lente'. Die naam alleen al spreekt boekdelen, alsof men het woedende vuur van de onderdrukte Arabische moslimsmassa's wil doven met de groene en vochtige associaties van een bloeiende lente! Men wil met deze naam de revolutie domesticeren en bagatelliseren, als ging het om een onschuldig gefluisterd 'nee'.
Het Westen, dat de onderdrukking en het onrecht in de islamitische en Arabische wereld historisch en actueel op de kerfstok heeft, doordat zij als gevolg van de soms eeuwenlange kolonisatie, de islamitische samenlevingen heeft ontwricht en bij vertrek marionettenregimes heeft achtergelaten die zorgvuldig op eigen leest waren geschoeid, heeft behendig alle (mede-)verantwoordelijkheid van zich afgeschoven door oorverdovend stil te blijven. De in vergelijking veel minder beduidende Oranje Revolutie van Oekraïne kon aanspraak maken op veel meer sympathie en steun. De wind stond destijds anders en een goede handelaar waait met de meest gunstige winden mee.
De reactie van het Westen dient uiteraard concreet verklaard te worden vanuit de schroom voor een islamitische heropleving die weleens een politieke realiteit zou kunnen worden. Inderdaad is dit precies wat zich momenteel aan het voltrekken is: de islamitische intrede in en overheersing van het politieke landschap. De vraag is of het Westen zich werkelijk zoveel zorgen moet maken. Wie weet is een islamitische staat in ieder geval in staat om een samenleving te creëren die werkelijke vrijheid, gelijkheid en rechtvaardigheid voor de onderdaan kan garanderen. Echte moslims handelen namelijk niet met de waardigheid van de mens. Om dit laatste te beargumenteren is een ander artikel nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten